33% gaat eraan

Volgens een nieuw milieurapport van de Verenigde Naties is maar liefst één derde van alle leven op onze planeet bedreigd met uitsterven. "We hebben meer dan genoeg redenen om ons zorgen te maken over een niet eens zo verre toekomst", aldus het rapport. De cijfers zijn dramatisch. Meer dan een vijfde van alle zoogdieren is bedreigd met uitsterven, bijna een derde van de amfibieën, één vogelsoort op de acht, een aanzienlijk deel van de koralen. De enige soort die het wel goed blijkt te doen, blijkt de mens te zijn, binnenkort (2040-2050) met 9 miljard. Het VN-rapport: "Als die negen miljard mensen allemaal de levensstijl van een Amerikaan zouden overnemen, dan hebben we vijf planeten nodig."

Eigen Generatie Eerst

Ontnuchterende vaststellingen en cijfers die allesbehalve positief kunnen worden genoemd. Toch lijken minder mensen dan vroeger écht wakker te liggen van de steeds duidelijker op handen zijnde problematiek. Een klimaatmoeheid, een milieu-lethargie lijkt zich wel van veel van ons te hebben meester gemaakt. Alle subsidies voor duurzame energie (de zonnepanelen swingen in het Vlaamse land de laatste tijd duidelijk de pannen uit) en alle inspanningen van milieuverenigingen ten spijt, de 'gewone' man laat de wilde verhalen over een mogelijke nakende apocalyps almaar minder aan zijn hart komen. 'Après nous le déluge', of 'Eigen Generatie Eerst', het zijn credo's die (nog) niet luidop worden gezegd, maar je kunt ze, als je goed luistert, al overal horen weerklinken. A fortiori zou men kunnen stellen dat we niet alleen geen rekening lijken te houden met onze nakomelingen maar nog veel minder met onze medebewoners op deze stilaan te klein geworden planeet. 'Le déluge' is voor een groot deel van de wereldbevolking al bezig dus ook de intra-generationele solidariteit is op z'n minst wankel te noemen. De wereld mag dan wel een dorp geworden zijn, heel wat problemen spelen zich al te vaak nog altijd 'ver van ons bed' af.

Anderzijds schijnen er in onze samenleving tegelijkertijd tendenzen actief die net het tegendeel doen denken, volgens sommigen zou het milieubewustzijn net groeiende zijn, maar voorlopig heb ik dit bewustzijn nog niet zwaar vertaald gezien. Akkoord, we scheiden fier onze blikjes van ons papier (schouderklopje) maar we tanken ook diesel, nemen 3 maal per jaar het vliegtuig, kopen een eettafel bij Ikea en kleren gemaakt in een sweatshop in Bangladesh (djoef op onze muil).

We weten het allemaal wel en hebben het al ontelbare keren gehoord, maar we doen er niets aan. Het lijkt soms alsof we er ons als mensheid bij hebben neergelegd, laconiek en kalm, met de berusting van een dier dat wéét dat het eraan gaat, een hert op de weg dat gewoon blijft staan, een haas in de schijn van koplampen. Een oorverdovende stilte voor de storm (en NO WAY is dit een storm in een glas water..)

Ecologie > Economie

Ecologie en economie zijn elkaars tegenpolen niet, onze economie is maar één onderdeel van het groter ecologisch geheel. Anders gesteld: zonder economie zou de wereld perfect functioneren, terwijl onze economie zonder natuurlijke hulpbronnen onbestaande zou zijn. Vandaar een oproep (cliché cliché) om ons ecologisch erfgoed nu eindelijk eens écht te valoriseren, volwaardig op te nemen in de kosten-baten-analyse van elk economisch initiatief dat wordt opgezet, hoe kleinschalig ook, hoe onschadelijk op het eerste zicht.

'Mocht de beurs een klap krijgen zoals de natuur nu klappen krijgt, er zou wereldwijd paniek uitbreken en we zouden snel een plan klaarstomen', zegt Bill Jackson, vicedirecteur van de Internationale Unie voor de Bewaring van de Natuur, die elk jaar de Rode Lijst van bedreigde levensvormen uitbrengt.

Come on party people!

De mens moet nu eindelijk eens een bewustzijn worden geschopt, van de polen tot de tropen, van Chicago tot New Delhi, we all gotta act NOW! Wij hier in Vlaanderen zouden kunnen beginnen door zondag 13 juni NIET te stemmen op partijen of politici die van klimaat en milieu geen prioriteit hebben gemaakt, het zijn zij tenslotte die écht het verschil kunnen maken en in één klap een hele bevolking van gedrag kunnen doen veranderen door een paar simpele regels of wetten. Want zo gaat het al eeuwen: zolang de ezel geen zweepslagen krijgt, blijft hij gewoon staan, met een blik die domheid, koppigheid en initiatiefloosheid verraadt.

De dingen moeten dringend gepusht worden, door mensen die er verstand van hebben en het voortouw willen/durven nemen. Het liefst vandaag nog, en 'en masse', de héle wereld moet mee. Come on party people, move your asses!! Al was het maar om Frank nooit te horen zeggen: 'Morgen ben ik er nog één keer met meer weer...'

En o ja, vergat ik nog te zeggen, stop a.u.b., STOP met kweken als wilde konijnen, uw klein boeleke ziet er dan wel lief en snoezig en weet-ik-veel-wat uit, vanuit milieu-oogpunt is het een gedrocht van jewelste met een overtolligheidsgraad zonder weerga...Stop er gewoon mee, eenvoudig een kwestie van prioriteiten.

- siegert -